Έφηβοι με Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ) αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην κοινωνικοποίηση με συνομηλίκους. Για παράδειγμα, οι επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές και η περιορισμένη ευελιξία των μαθητών με ΔΑΦ οδηγούν στον αποκλεισμό τους από συγκεκριμένες ομάδες συνομηλίκων. Επίσης, όταν οι μαθητές με ΔΑΦ εμμένουν σε επιλεγμένα θέματα συνομιλίας, λόγω των περιορισμένων ενδιαφερόντων τους, και δεν αναγνωρίζουν τα ενδιαφέροντα των άλλων μαθητών, αυτό λειτουργεί ως πιθανό εμπόδιο στην ανάπτυξη κοινωνικών αλληλεπιδράσεων. Η υιοθέτηση παρεμβατικών προσεγγίσεων (intervention approaches) μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες των μαθητών με ΔΑΦ. Τέτοιες προσεγγίσεις μπορεί να είναι οι παρεμβατικές προσεγγίσεις επικεντρωμένες στους μαθητές με ΔΑΦ (π.χ. η εκπαίδευση συγκεκριμένων κοινωνικών δεξιοτήτων, όπως η διατήρηση της οπτικής επαφής, η κατάλληλη ανταπόκριση για τη βελτίωση των διαπροσωπικών τους αλληλεπιδράσεων) και οι παρεμβατικές προσεγγίσεις επικεντρωμένες στους συνομηλίκους (π.χ. η ακριβής και σχετική ενημέρωση για τις δυνατότητες και τις ανάγκες των μαθητών με ΔΑΦ). Η ανάδυση νέων τεχνολογιών αλλάζει συνεχώς τον τρόπο και τον τόπο που οι έφηβοι παραμένουν συνδεδεμένοι ο ένας με τον άλλον. Οι νέες τεχνολογίες μπορούν να αξιοποιηθούν για τη διδασκαλία κοινωνικών δεξιοτήτων (π.χ. διαδραστικές εφαρμογές), για την επέκταση των τρόπων επικοινωνίας (π.χ. λογισμικό παραγωγής ομιλίας), τη διευκόλυνση κοινωνικών συνδέσεων (κοινωνική δικτύωση).

Carter, E. W., Common, E. A., Sreckovic, M. A., Huber, H. B., Bottema-Beutel, K., Gustafson, J. R., Dykstra, J., & Hume, K. (2014). Promoting Social Competence and Peer Relationships for Adolescents With Autism Spectrum Disorders. Remedial and Special Education, 35(2), 91–101. https://doi.org/10.1177/0741932513514618